θυριδεύς

θυριδεύς, ὁ (Α)

επιγρ. το πλαίσιο τής θυρίδας, δηλ. τού παραθύρου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θυρίς, -ίδος, υποκορ. τού θύρα + κατάλ. -εύς, πρβλ. γραμματ-εύς, ιππ-εύς].